Niveau 3

1898 - 1929

De bovenste verdieping werpt een licht op de constructivistische periode van de kunstenaar en zijn contacten met de groep 7 Arts. Erna volgen Magrittes ontdekking van Giorgio de Chirico en zijn eerste surrealistische werken. Onderweg tonen thematische vitrines het rijke surrealistische archief dat in het museum bewaard wordt: historische tijdschriften, pamfletten en briefwisseling van Magritte. De bezoeker maakt er kennis met de metgezellen van de kunstenaar - E.L.T. Mesens, Paul Nougé, Camille Goemans en Louis Scutenaire - en de Franse surrealisten die hij tijdens zijn verblijf in Parijs leerde kennen: André Breton, Paul Eluard en Louis Aragon.

Niveau 2

1930 - 1950

De tweede verdieping bestrijkt de periode na de terugkeer van Magritte naar Brussel. De economische crisis van de jaren '30 verplicht hem zich bezig te houden met wat hij zelf 'idiote bezigheden' noemt. Het gaat meer bepaald om zijn werk voor de reclamesector dat nochtans van enorm belang is geweest voor de ontwikkeling van zijn beeldtaal en gevoel voor herhaling. Men ontdekt de toenadering van Magritte tot de Communistische Partij en hoe hij zich tijdens de tweede wereldoorlog op de achtergrond houdt vanwege het naziregime. Hij schildert in die periode surrealistische werken in een meer impressionistische stijl. Na de bevrijding parodieert hij zijn gespannen relatie met Parijs in een expositie die het begin inluidt van zijn zogeheten 'période vache'.

Niveau 1

1951 - 1967

Het laatste museumniveau heet Het betoverde domein. De verdieping is gewijd aan de zoektocht van Magritte naar de herhaling en aan de grote werken die zijn beeldtaal zo treffend illustreren, meer bepaald Het rijk der lichten en Het domein van Arnheim. Deze sleutelwerken uit de belangrijke verzameling van de KMSKB worden tentoongesteld samen met bruiklenen uit particuliere verzamelingen.